Stal konstrukcyjna wyższej jakości

Stal konstrukcyjna wyższej jakości to stal, która charakteryzuje się wąskimi granicami zawartości węgla i manganu. Dodatkowo posiada ona niewielką zawartość zanieczyszczeń, wśród których należy zwrócić uwagę przede wszystkim na krzem oraz fosfor. Nasze stale konstrukcyjne wyższej jakości nadają się do obróbki cieplnej, dlatego świetnie sprawdzą się do budowy maszyn i pojazdów.

Rodzaje stali konstrukcyjnej

Ze względu na skład chemiczny wyróżniamy dwa zasadnicze rodzaje stali – stopową oraz niestopową. Stal niestopowa, inaczej stal węglowa, składa się z dwóch podstawowych pierwiastków, którymi są węgiel oraz żelazo. Zawartość węgla wpływa zarówno na właściwości mechaniczne stali, jak i również determinuje sposób jej obróbki. Stal niestopowa jest więc powszechnie wykorzystywana do tworzenia konstrukcji oraz części maszyn i pojazdów.

Dodatkowo stal niestopowa dzieli się na niskowęglową (zawartość węgla do 0,3%), średniowęglową (zawartość węgla od 0,3% do 0,6%) oraz wysokowęglową (zawartość węgla powyżej 0,6%). Stal konstrukcyjna wyższej jakości dopuszcza zanieczyszczenie fosforem i siarką do 0,07%.

Stal stopowa natomiast poza węglem posiada w swojej strukturze dodatki stopowe o zawartości od kilku do kilkudziesięciu procent. Wpływają one zasadniczo na właściwości stali. To właśnie zawartość procentowa innych pierwiastków pozwala nam zakwalifikować klasę stali do niestopowej lub stopowej. Zawartość masowa graniczna poszczególnych pierwiastków prezentuje się następująco: Mn – 1,65%, Si – 0,50, Cu, Pb – po 0,40%, Cr, Ni – po 0,30%, Al, Bi, Co, Se, Te, V, W – po 0,10%, Mo – 0,08%, Nb – 0,06%, Ti, Zr, La – po 0,05%, B – 0,0008%, inne (oprócz C, P, S, N) – po 0,05%. Jeśli przynajmniej jeden z wyszczególnionych pierwiastków przekracza zaprezentowaną wartość, to stal kwalifikujemy jako stopową.

Dodatki stopowe wykorzystuje się w celu podwyższenia hartowności stali, uzyskania pożądanej wytrzymałości i zmian strukturalnych, optymalnych właściwości fizycznych lub chemicznych, a także ułatwienia technologii i efektów stosowanej obróbki cieplnej. Ze względu na zastosowanie wyróżniamy natomiast stal konstrukcyjną i narzędziową.

Stal konstrukcyjna – parametry i oznaczenia

Rodzaj stali można określić podając symbole literowe i cyfrowe, które wskazują za zastosowanie i konkretne właściwości lub skład chemiczny. Zgodnie z polską normą PN-XX/H-84019 stale konstrukcyjne wyższej jakości oznacza się liczbą całkowitą, która określa średnią zawartość węgla (C). Jest ona procentem zawartości z mnożnikiem 100. Dodatkowo występuje tu również symbol literowy odpowiedni dla właściwego rodzaju stali. Przykładowo litera G określa zwiększoną zawartość manganu, który poprawia wytrzymałość konkretnej stali.

Zastosowania stali konstrukcyjnej

Stal C45 znajduje zastosowanie w tworzeniu elementów do maszyn średnio obciążonych, które są odporne na ścieranie. Produkuje się z niej wały i wrzeciona, osie, wały silników elektrycznych, noże zwykłe, niehartowane koła zębate, korkociągi, piasty do kół, a także tarcze, walce, wirniki pomp i drążki.

Jest to również materiał wykorzystywany do tworzenia form w przetwórstwie tworzyw sztucznych. Stal C55 stosuje się do wytwarzania elementów maszyn i urządzeń, które przyjmują na siebie średnie obciążenia. Znajduje więc zastosowanie w produkcji niehartowanych kół zębatych, wrzecion i wałów, osi, śrub, dźwigni, tarczy, noży zwykłych, piast do kół, korkociągów, drążków, wałów silników elektrycznych, walców oraz elementów chwytowych.

Stal C60 to niestopowa stal konstrukcyjna wyższej jakości, która znajduje zastosowanie w produkcji części do maszyn oraz pojazdów. Natomiast stal 18G2A to stal stopowa o dużej wytrzymałości, dlatego też wykorzystuje się ją w tworzeniu solidnych konstrukcji budowlanych, mostów, prętów zbrojeniowych, siatek do betonu, a także do produkcji wytrzymałych rur oraz zbiorników. Dobierając więc do swoich potrzeb optymalny rodzaj stali, należy wziąć pod uwagę jej rodzaj, wytrzymałość oraz właściwości fizyczne i chemiczne.